Tuesday, November 23, 2010

Pengenalan

Menurut Murugiah s/o Velayutham dan Kao Thuan Keat (2010), mengukur adalah suatu proses di mana nombor ditugaskan ke sifat dari suatu objek atau peristiwa. Salah satu sifat mengukut dalam Tahun 2 Matematik KBSR adalah pengukuran isipadu cecair. Suatu pembangunan konsep yang sistematik memang akan membantu murid anda mempelajari topik pada pengukuran isipadu cecair dengan lebih berkesan.

Mengenalpasti ciri isipadu cecair (6 langkah dalam perkembangan bagi isipadu cecair)
  • perbandingan terus mengenai isipadu cecair
  • tidak langsung perbandingan isipadu cecair melalui rujukan
  • mengenalpasti alat yang tidak standard untuk mengukur isipadu cecair
  • mengukur isipadu cecair dengan menggunakan alat pengukur yang tidak standard
  • memperkenalkan alat mengukur yang standard untuk isipadu cecair
  • mengukur isipadu cecair dengan menggunakan alat mengukur yang standard.

Cecair adalah salah satu daripada empat fasa jirim utama. Ia berbentuk bendalir di mana bentuknya bergantung kepada bekas yang mengandunginya. Isipadu adalah tetap di bawah keadaan suhu dan tekanan yang malar. Melainkan isipadu ini sama dengan isipadu bekas, satu permukaan rata akan terhasil. Permukaan cecair berkelakuan seperti membran kenyal yang mempunyai tegangan permukaan, yang membenarkan pembentukan titisan dan buih. Begitu juga kekapilarian.


Cecair biasanya tahan tekanan; ketumpatan air contohnya, tidak akan berubah melainkan dikenakan tekanan gigapascal. Cecair memberi tekanan kepada dinding sebuah bekas sama seperti kepada apa yang ada di dalam cecair itu sendiri. Tekanan ini dipindah tanpa sebarang pengurangan ke semua arah dan bertambah dengan pertambahan kedalaman.

JIka sebuah cecair berkeadaaan pegun dalam sebuah medan graviti sekata, tekanan \ ppada mana-mana titik diberi oleh

\ p=\rho g z
di mana:

  • \ \rho = ketumpatan cecair (dianggap malar)
  • \ g = graviti
  • \ z = kedalaman titik di bawah permukaan.
Perhatikan bahawa formula ini menganggap bahawa tekanan di permukaan air adalah sifar, dan kesan tegangan permukaan diabaikan.

Isipadu cecair biasanya bertambah apabila dipanaskan dan berkurang apabila disejukkan. Objek yang diletakkan dalam cecair boleh mengalami fenomena keapungan. Ini kerana daya tarikan cecair adalah sederhana berbanding pepejal dan gas manakala kandungan tenaganya juga sederhana tinggi.


Zarah-zarah yang terdapat dalam cecair tidak tersusun dengan teratur. Susunan zarahnya kurang rapat tetapi masih bersentuhan. Oleh itu, didapati lebih banyak ruang kosong wujud di antara zarah jika dibandingkan dengan pepejal. Di sini, zarah-zarah adalah bebas bergerak, kelompok-kelompok zarah boleh menggelonsor atas satu sama lain tetapi dalam kawasan tertentu sahaja.

Zarah-zarah mempunyai tiga jenis pergerakan iaitu:

Cecair akan bertukar menjadi gas apabila mencapai takat didihnya, dan menjadi pepejal apabila mencapai takat leburnya. Cecair akan tersejat menjadi gas walaupun di bawah takat didih. Penyejatan ini akan berlaku sehinggalah kepekatan wap cecair tersebut mencapai keseimbangan dengan tekanan separa gas. Oleh itu, tiada cecair boleh kekal di hampagas.


Komponen cecair dalam satu campuran biasanya boleh dipisahkan menggunakan penyulingan berperingkat.